حسابداری دولتی یکی از شاخه‌های حسابداری است که به ثبت، طبقه‌بندی، تلخیص و گزارش‌دهی اطلاعات مالی مربوط به سازمان‌های دولتی و عمومی می‌پردازد. هدف اصلی حسابداری دولتی، مدیریت و کنترل منابع مالی دولت و اطمینان از استفاده بهینه و شفاف از این منابع است. این نوع حسابداری برخلاف حسابداری خصوصی که تمرکز آن بر سود و زیان است، بیشتر به بودجه‌بندی و تخصیص منابع عمومی توجه دارد.

از ویژگی‌های اصلی حسابداری دولتی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. بودجه‌محوری: حسابداری دولتی به شدت وابسته به بودجه‌های سالانه است و تمامی فعالیت‌های مالی بر اساس آن کنترل و مدیریت می‌شود.

2. شفافیت و پاسخگویی: در حسابداری دولتی، شفافیت و پاسخگویی به مردم و نهادهای نظارتی اهمیت بالایی دارد. دولت‌ها باید در قبال استفاده از منابع عمومی به مردم و نهادهای نظارتی گزارش دهند.

3. مبنای نقدی یا تعهدی: در حسابداری دولتی ممکن است از مبنای نقدی (ثبت درآمدها و هزینه‌ها به محض دریافت یا پرداخت وجه نقد) یا تعهدی (ثبت درآمدها و هزینه‌ها به محض ایجاد تعهد) استفاده شود.

4. گزارش‌دهی و نظارت: گزارش‌های مالی در حسابداری دولتی باید به گونه‌ای باشد که نهادهای نظارتی، مردم و مسئولین بتوانند عملکرد مالی دولت را ارزیابی کرده و به تصمیم‌گیری‌های کلان کمک کنند.

حسابداری دولتی به دلیل ماهیت عمومی و اهمیت بالای آن در تخصیص منابع ملی، نقش حیاتی در توسعه و اجرای سیاست‌های عمومی دارد و بهبود فرآیندهای آن می‌تواند به افزایش کارایی و اثربخشی دستگاه‌های دولتی منجر شود.